Gemarteld vanwege beledigen president
Mahmoud is een man van 31 jaar oud uit een land in het Midden-Oosten. Wanneer hij 18 jaar is wordt hij opgeroepen voor dienst. Tijdens zijn diensttijd wordt hij opgepakt en gemarteld, omdat hij de president zou hebben beledigd. Na een tijd in de gevangenis, moet hij weer terug het leger in. Het jaar nadat hij afzwaait, breekt er oorlog uit en vlucht hij omdat hij niet wil vechten. In Nederland wordt zijn verhaal ongeloofwaardig geacht en zijn verzoek om internationale bescherming afgewezen. Mahmoud zijn advocaat vraagt een forensisch medisch onderzoek bij iMMO aan.
Mahmoud vertelt dat hij een prima leven had. Zijn vader en moeder waren liefdevol voor hem en zijn broers en zussen. Hij geeft aan dat hij werd opgeroepen voor dienst toen hij 18 jaar oud was. Hij wilde niet gaan, maar de overheid viel zijn familie lastig dus hij meldde zich toch.
Na vier maanden basistraining werd hij overgeplaatst naar een afgelegen gebied in de bergen bij een beruchte eenheid. Door de officieren werd hij structureel beledigd. Omdat Mahmoud zich verzette tegen hoe hij behandeld werd werd hij veel gestraft. Ook werd hij seksueel misbruikt.
Op een dag vertelde een andere dienstplichtige aan de officieren dat Mahmoud de president had vervloekt. Mahmoud werd daarop door de militaire politie opgepakt. Hij werd in elkaar geslagen en naar een gevangenis van de veiligheidsdienst gebracht. In de gevangenis werd hij ondervraagd, geslagen met vuisten en met een zweep om een bekentenis voor het beledigen van de president af te dwingen.
Daarna werd hij naar een andere gevangenis gebracht waar hij bij aankomst direct in het gezicht werd geslagen met de achterkant van een geweer. Omdat alles opgezwollen raakte kon hij moeilijk ademen. In deze gevangenis waren de bewakers gemaskerd. Hij verbleef in een kleine cel zonder licht. Er lag water op de vloer zodat hij niet droog kon zitten of liggen. Slapen kon alleen gehurkt tegen de muur. Het eten was rijst dat door een luik werd gegooid.
In deze gevangenis werd hij meerdere keren per week gemarteld. Eén van de martelingen was dat er touw om zijn benen werd gedaan en dat deze met een stok steeds strakker werd vastgedraaid. Daarbij werd er op zijn voetzolen geslagen. Dit was zeer pijnlijk, zijn benen raakten opgezwollen en zaten vol bloeduitstortingen.
Hij zegt dat er gedreigd werd met verkrachting maar dat dat niet is gebeurd. Hier komt hij later bij zijn advocaat op terug waarna er een aanvullend onderzoek moet plaatsvinden. Tijdens het aanvullende onderzoek vertelt hij hoe hij werd verkracht door gemaskerde bewakers.
Op een dag werd Mahmoud gemarteld met elektriciteit. Hij viel flauw en werd wakker in het ziekenhuis. Hij mocht een week herstellen maar moest zich daarna weer melden bij het leger. Hij vertelt uit angst weer te zijn teruggegaan.
Na een tijd zat zijn militaire dienst erop en mocht hij weer naar huis. Een jaar later breekt er oorlog uit en wordt hij weer opgeroepen voor het leger. Hij besluit te vluchten.
Onderzoek
Tijdens het lichamelijk onderzoek worden meerdere littekens gevonden. De littekens in zijn gezicht die zouden komen van het slaan met de kolf van een geweer worden beoordeeld als consistent. Twee littekens zijn volgens Mahmoud veroorzaakt door de elektrische schokken. Eén daarvan zit inmiddels verborgen onder een tatoeage en is daarom moeilijk te beoordelen. Deze krijgt de gradatie consistent, de ander is zeer consistent.
De littekens onder zijn voeten van de slagen worden qua vorm en plaatsing beoordeeld als consistent. De littekens op zijn benen die het gevolg zouden kunnen zijn van het samenbinden van de benen met een touw worden als zeer consistent beoordeeld. Ook de littekens op de benen als gevolg van rondvliegend metaal tijdens een bomexplosie wordt gezien als consistent met de beschreven gebeurtenis.
De rapporteur die Mahmoud psychisch onderzoekt ziet veel PTSS-klachten zoals flashbacks, herbelevingen, schrikachtigheid, als ook de vertaling van stress in lichamelijk klachten als misselijkheid en overgeven. Volgens de onderzoeker is er duidelijk sprake van vermijding wanneer de martelingen ter sprake komen. Tijdens het aanvullend onderzoek over het mogelijke ondergane seksuele geweld, moet Mahmoud eerst minutenlang overgeven voordat hij kan praten. Volgens de rapporteur zijn er psychische klachten die typerend zijn voor het beschreven geweld.
Het rapport wordt ingebracht in de procedure. Mahmoud krijgt in hoger beroep een verblijfsvergunning.
* Namen zijn gefingeerd.