Huiselijk geweld en mensenhandel

Joan* is een 37-jarige vrouw uit een Afrikaans land. Ze valt op vrouwen maar wordt door haar vader uitgehuwelijkt aan een gewelddadige man. Wanneer ze betrapt wordt met een vrouw vlucht ze. Aangekomen in Nederland wordt ze gedwongen in de prostitutie te werken om de reiskosten terug te betalen. Haar asielaanvraag wordt afgewezen omdat de IND haar verhaal niet geloofwaardig acht. Ook wordt de aangifte van mensenhandel ongeloofwaardig geacht.

Joan merkt al jong dat ze op meisjes valt. In haar pubertijd werd ze verliefd op haar beste vriendin Aisa en de twee kregen stiekem een relatie. Haar vader vroeg haar steeds vaker waarom ze geen vriendje had. Na de middelbare school ging Joan naar de universiteit en werd nog tijdens het eerste jaar gedwongen te trouwen. In de huwelijksnacht werd ze twee keer verkracht door haar man. In de jaren daarna was hij steeds vaker agressief en mishandelde en verkrachtte Joan meerdere keren per week. Als gevolg van de mishandelingen belandde Joan regelmatig in het ziekenhuis.

Joan komt Aisa jaren later weer tegen op een bruiloft. Ze praatten de hele avond en hielden weer contact. Joan ging vaak stiekem naar haar vriendin toe. Tijdens de jaarwisseling was de echtgenoot van Joan aan het werk en gingen Joan en Aisa samen naar een feestje. Omdat ze wat gedronken hadden en verliefd, kusten ze elkaar in het openbaar. Toen Joan opkeek, keek zij recht in de ogen van een vriend van haar echtgenoot. Ze wist zeker dat hij alles gezien had. In paniek zijn ze weggerend. Uit angst voor haar echtgenoot heeft Joan op dat moment besloten het land te ontvluchten.

Via Aisa kwam zij in contact met een zekere Kevin. Kevin regelde papieren en een vlucht. Hij reisde zelf ook mee naar Nederland. Eenmaal in Nederland vertelde hij dat Joan bij een vriend zou verblijven tot ze naar Engeland zou doorreizen. In het appartement van de vriend aangekomen vertrok Kevin. Er werd haar verteld dat ze moest werken om de kosten van de reis terug te verdienen. Toen ze zei dat dit in haar thuisland al was betaald, werd ze hard in haar gezicht geslagen. Ze is ongeveer 2 weken in dit huis vastgehouden. Tijdens deze 2 weken is zij meerdere keren per avond verkracht. Soms door meerdere mannen tegelijk, soms met voorwerpen om haar pijn te doen. Ze werd uitgelachen en vernederd.

Toen Kevin haar weer kwam ophalen heeft hij haar naar Schiphol teruggebracht om door te reizen naar Engeland. Op Schiphol werd ze echter uit de rij gehaald omdat er iets mis was met haar paspoort. Toen ze omkeek was Kevin verdwenen. Uiteindelijk is ze naar Ter Apel gebracht en heeft ze asiel in Nederland aangevraagd. Terwijl Joan dit aan de iMMO-onderzoeker vertelde moest ze vaak huilen, ze trilde erg tijdens het verhaal en vertellen over de verkrachtingen vermijdt ze.

Tijdens het iMMO onderzoek worden littekens gevonden op haar knieën en elleboog die kunnen passen bij het geweld wat haar echtgenoot haar heeft aangedaan. Conform het Istanbul Protocol worden deze als consistent beoordeeld. Bij het psychologisch onderzoek worden angstklachten en klachten passend bij een Post Traumatische Stress Stoornis (PTSS) gevonden, welke als typerend worden beoordeeld. Zij heeft herbelevingen en nachtmerries over de mishandelingen en verkrachtingen die plaatsvonden in land van herkomst door haar echtgenoot als ook van de verkrachtingen die plaatsvonden in Nederland, beide staan evenveel op de voorgrond. De rapportage van iMMO wordt als steunbewijs ingebracht bij een 2^e HASA procedure.

Aan Joan wordt een tijdelijke verblijfsvergunning verleend.

* Alle namen zijn gefingeerd